Jean-Baptiste Morin (February 23, 1583 - November 6, 1656), Latinized as Morinus, was a French mathematician, astronomer and astrologer. This is a typical example of a Renaissance scientist, who does not hesitate to deal with all kinds of knowledge, even malevolent or qualitative arts such as astrology, which he tries to postulate and give it a 'scientific' form.
Morin attempted to solve the longitude problem. In 1634, he proposed a solution based on measuring the absolute time from the position of the Moon relative to the stars. His method was a variant of the lunar distance method proposed by Johann Werner in 1514. Morin made some improvements to the method, using better scientific tools and taking into account the lunar variant. Morin said, "I don't know if the Devil succeeds in making a continuous longitude meter but it's crazy for human to try."
Ελληνική εκδοχή
Ο Jean-Baptiste Morin (February 23, 1583 – November 6, 1656), με λατινοποιημένο όνομα Morinus, ήταν Γάλλος μαθηματικός, αστρονόμος και αστρολόγος. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αναγεννησιακού επιστήμονα, ο οποίος δεν διστάζει να ασχοληθεί με όλα τα είδη του επιστητού, ακόμη και τις κακόφημες ή ποιοτικές τέχνες όπως ηα στρολογία, την οποία προσπαθεί να ποστορικοποιήσει και να της δώσει 'επιστημονική' μορφή.
Ο Morin αποπειράθηκε να επιλύσει το πρόβλημα του γεωγραφικού μήκους. Το 1634, πρότεινε τη λύση του, βασισμένη στη μέτρηση της απόλυτης ώρας από τη θέση της Σελήνης σε σχέση με τα άστρα. Η μέθοδός του ήταν μια παραλλαγή της μεθόδου σεληνιακής απόστασης που είχε προταθεί από τον Johann Werner το 1514. Ο Morin έκανε μερικές βελτιώσεις στη μέθοδο, χρησιμοποιώντας καλύτερα επιστημονικά εργαλεία και λαμβάνοντας υπόψη τη σεληνιακή παράλλαξη. Ο Morin, επισήμανε, "Δεν ξέρω αν ο Διάβολος πετύχει να φτιάξει ένα συνεχή μετρητή του γεωγραφικού μήκους αλλά είναι τρέλα ο άνθρωπος να προσπαθεί".
Ο Morin είναι κυρίως γνωστός ως αστρολόγος. Προς το τέλος της ζωής του συμπλήρωσε την Astrologia Gallica (Γαλλική Αστρολογία), μια μελέτη που δεν την είδε τυπωμένη όσο ζούσε. Τα 26 βιβλία πολύπλοκου λατινικού κειμένου εκδόθηκαν στη Χάγη το 1661 σε ένα εγχειρίδιο 850 σελίδων. Το έργο καλύπτει γενέθλια αστρολογία, προβλεπτική αστρολογία, αστρολογία επιλογής της κατάλληλης ώρας και αστρολογία μετεωρολογικών προβλέψεων. Μέρη του έργου που αφορούσαν αστρολογικές τεχνικές (σε σύγκριση με τις θεολογικές τους βάσεις) μεταφράστηκαν ή παραφράστηκαν στα Γαλλικά, τα Ισπανικά, τα Γερμανικά και τα Αγγλικά.
Ο Morin μεθοδολογικά επεκτείνει στις προβλεπτικές του τεχνικές τα όσα είναι καταγεγραμμένα στον γενέθλιο χάρτη. Αμφισβητεί μεγάλο μέρος της κλασικής αστρολογικής θεωρίας, περιλαμβανομένης και της αστρολογίας του Πτολεμαίου, σε μια προσπάθεια να παρουσιάσει ένα συνεπές σύνολο εργαλείων και επίσης εξηγεί τους λόγους αποδοχής ή απόρριψης συγκεκριμένων αστρολογικών τεχνικών, που ήταν παλαιότερες ή σύγχρονές του. Επιχείρησε δηλαδή να παρουσιάσει μια κατά το δυνατόν ‘επιστημονική’ αστρολογία.
