Edmond (Edmund) Halley (8 November / OS 29 October 1656 - 25 January 1742 / OS 14 January 1741) was a prominent English astronomer, mathematician, meteorologist and physicist, a contemporary of Newton and well-known by the name of the comet he dealt with. He was Britain's second royal astronomer, succeeding the great John Flamsteed in 1720.
From the observatory he built at Saint Helena, Halley recorded the passage of Mercury in front of the Sun. Realizing the similarity with the passage of Venus, he proposed a method of determining the size of the Solar System. He also used his observations to expand the then stellar maps. He helped confirm Newton's laws of motion through his observations and funded the great publication of Newton's work Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica .
Ελληνική εκδοχή
Ο Edmond (Edmund) Halley (8 November / O.S. 29 October 1656 – 25 January 1742 / O.S. 14 January 1741) ήταν σημαντικότατος Άγγλος αστρονόμος, μαθηματικός, μετεωρολόγος και φυσικός, σύγχρονος και συνομιλητής του Νεύτωνα, γνωστός κυρίως από το όνομα του κομήτη με τον οποίο ασχολήθηκε. Ήταν ο δεύτερος βασιλικός αστρονόμος της Βρετανίας, διαδεχόμενος τον μεγάλο John Flamsteed το 1720.
Από το παρατηρητήριο που κατασκεύασε στην Saint Helena, ο Halley κατέγραψε το πέρασμα του Ερμή μπροστά από τον Ήλιο. Συνειδητοποιώντας την ομοιότητα με το πέρασμα της Αφροδίτης, πρότεινε μια μέθοδο καθορισμού του μεγέθους του Ηλιακού Συστήματος. Επίσης χρησιμοποίησε τις παρατηρήσεις του για την επέκταση των τότε αστρικών χαρτών. Βοήθησε στην επιβεβαίωση των νόμων της κίνησης του Νεύτωνα μέσω των παρατηρήσεών του και χρηματοδότησε την εμβληματική έκδοση του έργου του Νεύτωνα Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica. Μέσω των παρατηρήσεών του τον Σεπτέμβριο 1682 και τους νόμους κίνησης των πλανητών του Νεύτωνα υπολόγισε την περιοδική κίνηση του κομήτη που φέρει το όνομά του στη Synopsis of the Astronomy of Comets του 1705. Ονομάστηκε προς τιμήν του μετά την προδιαγεγραμμένη από τον Halley επιστροφή του κομήτη το 1758, όταν πια εκείνος δεν ζούσε.
Ξεκινώντας το 1698, έκανε διάφορες ναυτικές εκστρατείες με σκοπό παρατηρήσεις σχετικά με τις συνθήκες του γήινου μαγνητισμού. Το 1718, ανακάλυψε την λεγόμενη proper motion των απλανών σταθερών υποτίθεται αστέρων. Proper motion είναι η αστρονομική μέτρηση των παρατηρούμενων αλλαγών των φαινομένων θέσεων των αστέρων ή άλλων ουράνιων σωμάτων, όπως θεώνται από το κέντρο μάζας του Ηλιακού Συστήματος, σε σύγκριση με το υπόβαθρο των πιο απομακρυσμένων αστέρων.
