John Wilkins (14 Feb 1614 - 19 Nov 1672) was an English priest, natural philosopher and writer, one of the founders of the Royal Society. His proposal for a global language is very interesting.
Wilkins is a versatile, though not significantly innovative scientist of the time. He was capable of public relations and contributed significantly to reducing political tension in the critical period between the execution of Charles I in 1649 and the restoration of Charles II in 1660. He played a crucial role in the establishment of the Royal Society, and supported non-conformists protestants.
As a priest and scientist together he is one of the important founders of the new natural theology, compatible with the science of his time. He is also well known for his work An Essay toward a Real Character and a Philosophical Language (1668), which, among other things, proposes a universal language and an integrated metric system.
Ελληνική εκδοχή
Ο John Wilkins, (14 Φεβρ. 1614 – 19 Νοεμ. 1672) ήταν Αγγλικανός ιερέας, φυσικός φιλόσοφος και συγγραφέας, ένας από τους ιδρυτές της Royal Society. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η πρότασή του για μια παγκόσμια γλώσσα.
Ο Wilkins είναι ένας πολυμαθής, αν και όχι σημαντικά καινοτόμος επιστήμονας της περιόδου. Ήταν ικανότατος στις δημόσιες σχέσεις και συντέλεσε αισθητά στη μείωση της πολιτικής έντασης την κρίσιμη περίοδο μεταξύ της εκτέλεσης του Καρόλου Α' το 1649 και της παλινόρθωσης του Καρόλου Β’ το 1660, όπως και στην ίδρυση της Royal Society με αξιοκρατικά κριτήρια, καθώς και στην υποστήριξη των μη συμμορφούμενων προτεσταντών (non-conformists). Ως ιερέας και επιστήμων μαζί αποτελεί ένα από τους σημαντικούς θεμελιωτές της νέας φυσικής θεολογίας, συμβατής με την επιστήμη του καιρού του. Τέλος είναι γνωστός για το έργο του An Essay towards a Real Character and a Philosophical Language (1668), όπου, μεταξύ άλλων, προτείνει μια παγκόσμια γλώσσα και ένα ολοκληρωμένο σύστημα μετρικής.
The publication of the Essay
Ο Wilkins έζησε σε μια περίοδο μεγάλης πολιτικής και θρησκευτικής αντιπαράθεσης, αλλά κατάφερε να παραμείνει συνεργαζόμενος με άνδρες όλων των πολιτικών παρατάξεων. Έπαιξε επίσης κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση της Εκκλησίας της Αγγλίας, έχοντας ως κριτήριο την ενσωμάτωση όσο το δυνατόν περισσοτέρων σεκτών και την ανοχή για τις υπόλοιπες. Ο Gilbert Burnet τον αποκαλεί ως τον ευφυέστερο κληρικό που έχει γνωρίσει: «Αγαπούσε όλη την ανθρωπότητα και χαιρόταν να κάνει το καλό».
Το έργο του An Essay Towards a Real Character, and a Philosophical Language, είναι αυτό που έμεινε στη μνήμη περισσότερο από τα υπόλοιπα πολυάριθμα έργα του. Εκεί αναπτύσσει μια νέα παγκόσμια γλώσσα, με κύριο στόχο τη διευκόλυνση της διεθνούς επικοινωνίας και με το όραμα να χρησιμοποιείται και από διπλωμάτες, ταξιδιώτες και εμπόρους. Το σύστημα ‘Real Character’ του Wilkins είναι μια δομημένη οικογένεια συμβόλων, που αντιστοιχεί σε ένα ταξινομικό σχήμα που αναπτύχθηκε από τον ίδιο και τους συναδέλφους του. Σχεδιάστηκε ως μια πασιγραφία (pasigraphy), δηλαδή ως ένα σύνολο από στοιχειώδη δομικά στοιχεία από τα οποία θα μπορούσε να κατασκευαστεί κάθε πιθανό πράγμα και έννοια του σύμπαντος. Το σύστημα ‘Real Character’ δεν είναι μια ορθογραφία ούτε μια γραπτή αναπαράσταση της προφορικής γλώσσας. Αντίθετα, κάθε σύμβολο αντιπροσωπεύει κατ’ ευθείαν μια ιδέα. Πιθανός επηρεασμός ήταν η τότε Ευρωπαϊκή κατανόηση του Κινεζικού γραπτού συστήματος των ιερογλυφικών. Αργότερα εισάγει στην Essay ο Wilkins τη λεγόμενη Φιλοσοφική του Γλώσσα (Philosophical Language), η οποία εκχωρεί στους Real Characters φωνητικές αξίες.
Οι ιδέες υποδιαιρούνται σε 40 κύρια Γένη (Genera), καθένα από τα οποία αποτελεί την πρώτη διγράμματη συλλαβή της λέξης. Το κάθε Γένος (Genus) υποδιαιρείται σε Διαφορές (Differences), καθεμιά από τις οποίες προσθέτει ένα ακόμη γράμμα. Οι Διαφορές υποδιαιρούνται σε Είδη (Species), που προσθέτουν ένα τέταρτο γράμμα. Για παράδειγμα το Zi προσδιορίζει το Γένος των θηλαστικών, το Zit δίνει την Διαφορά των κυνοειδών και το Zitα δίνει το Είδος των σκύλων. Ενίοτε το πρώτο γράμμα δείχνει μια υπερ-κατηγορία, όπως το Z που δείχνει πάντα ένα ζώο, χωρίς όμως αυτό να είναι γενικός κανόνας. Ο Character που προκύπτει και η προφορά του, για μια δεδομένη ιδέα, έχει ενσωματωμένη τη σημαντική της ιδέας.
Η Essay προτείνει επίσης κάποιες ιδέες για μέτρα και σταθμά παρόμοιες με αυτές που βρίσκονται αργότερα στο μετρικό σύστημα.
Sample of the "real character" from the Essay. Joseph Moxon created the symbols for the printing of the book
