Johannes de Sacrobosco , also written Ioannis de Sacro Bosco (c. 1195 - c. 1256), was a scholar, monk and astronomer who taught at the University of Paris. He wrote a brief introduction to the Indo-Arabic numerical system which was the most read introduction in the later centuries of the Middle Ages (metered by the number of manuscripts surviving today). He also wrote a brief astronomical manual, the Tractatus de Sphaera, which was widely read and very influential in Europe in the late Middle Ages as an introduction to astronomy.
There Sacrobosco gives a detailed description of the Ptolemaic universe. The Ptolemaic Almagest had already been translated into Latin in 1175 by Gerard of Cremona from the Arabic translation found in Toledo and copies of it had found their way to the Paris. Sacrobosco was also able to retrieve translations of Arab astronomers Thabit ibn Qurra, al-Biruni, al-Urdi and al-Fargani .
Ελληνική εκδοχή
Ο Johannes de Sacrobosco, also written Ioannis de Sacro Bosco (c. 1195 – c. 1256), ήταν λόγιος, μοναχός και αστρονόμος που δίδαξε στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων. Έγραψε μια σύντομη εισαγωγή στο Ινδο-Αραβικό αριθμητικό σύστημα που αποτέλεσε την πλέον διαβασμένη εισαγωγή κατά τους μεταγενέστερους αιώνες του Μεσαίωνα (κρίνοντας από τον αριθμό των χειρόγραφων αντιγράφων που επιζούν σήμερα). Επίσης έγραψε ένα σύντομο αστρονομικό εγχειρίδιο, το Tractatus de Sphaera, που διαβάστηκε ευρέως και ήταν πολύ επιδραστικό στην Ευρώπη κατά τον ύστερο Μεσαίωνα ως εισαγωγή στην αστρονομία.
Περί το 1230 εκδίδεται το πιο γνωστό βιβλίο του Tractatus de Sphaera. Εκεί ο Sacrobosco δίνει μια ποού αναλυτική περιγραφή του Πτολεμαϊκού σύμπαντος. Η Πτολεμαϊκή Αλμαγέστη (Almagest) είχε ήδη μεταφραστεί στα λατινικά το 1175 από τον Gerard of Cremona από την Αραβική μετάφραση που είχε βρεθεί στο Toledo και αντίγραφά του είχαν βρει τον δρόμο τους για το Παρίσι. Ο Sacrobosco μπόρεσε επίσης να ανασύρει μεταφράσεις των Αράβων αστρονόμων Thabit ibn Qurra, al-Biruni, al-Urdi και al-Fargani.
Η σφαίρα του Sacrobosco ήταν το φανταστικό φόντο των αστέρων του ουρανού, που εννοείτο τότε από τον όρο κόσμος. Αν και αφορά τον ουρανό στο πρώτο κεφάλαιο περιλαμβάνεται και μια καθαρή περιγραφή της Γης ως σφαίρας. Η Sphaera μελετάτο από φοιτητές όλων των πανεπιστημίων της Δυτικής Ευρώπης για τους επόμενους τέσσερις αιώνες.
Το έργο του Sacrobosco: Algorismus aka De Arte Numerandi πρέπει να είναι το πρώτο του έργο μεταξύ 1225 και 1230. Οι Ινδο-Αραβικές μέθοδοι αριθμητικού υπολογισμού έφτασαν στη Λατινική Ευρώπη κατά τα προηγούμενα 50 χρόνια αλλά δεν είχαν διαδοθεί σε μεγάλη κλίμακα. Το Algorismus του Sacrobosco ήταν το πρώτο κείμενο που εισάγει τα Ινδο-Αραβικά νούμερα και διαδικασίες στα προγράμματα σπουδών των Ευρωπαϊκών πανεπιστημίων.
Ο Sacrobosco επίσης περιγράφει σωστά τα προβλήματα του τότε χρησιμοποιούμενου Ιουλιανού ημερολογίου και μάλιστα, 3 αιώνες πριν την καθιέρωση του νέου ημερολογίου, συνιστά μια λύση πολύ κοντά σε αυτήν που προτάθηκε από το σύγχρονο Γρηγοριανό ημερολόγιο στο βιβλίο του On Computus, υπό τον λατινικό τίτλο De Anni Ratione (Περί του υπολογισμού των ετών), περί το 1235. Κατά τα λεγόμενά του εκεί θεωρεί ότι το Ιουλιανό ημερολόγιο είχε συσσωρεύσει ένα λάθος 10 ημερών και συνεπώς ήταν αναγκαία η διόρθωσή του. Δεν κάνει κάποια πρόταση για την εξάλειψη του συσσωρευμένου αυτού λάθους αλλά προτείνει την παράλειψη μιας ημέρας κάθε 288 χρόνια για την αποφυγή πρόσθεσης επιπλέον λάθους.
Τα δεδομένα του Sacrobosco δεν είναι τόσο ακριβή όσο αυτά των πινάκων του Αλφόνσου (Alfonsine tables) που παρήχθησαν λίγες δεκαετίες μετά την δεκαετία του 1270 με βάση τους Αραβικούς Πίνακες του Toledo. Ο αστρονόμος Campanus of Novara το 1268 έκανε παρόμοιο έργο, κάνοντας και πάλι χρήση Αραβικών αστρονομικών πηγών. Ο Sacrobosco ήταν επίσης επηρεασμένος από Αραβικές αστρονομικές πηγές, αλλά όχι τις ίδιες πηγές, και δεν υπάρχει κάποια ένδειξη στα γραπτά του ότι μπορούσε να διαβάζει Αραβικά.
