Sir Christopher Wren (30 October 1632 [OS 20 Oct] - 8 March 1723 [OS 25 Feb] was an English astronomer, anatomist, mathematician, physicist, geometer, inventor, as well as one of England's most acclaimed architects. the chief in charge of rebuilding 52 London temples after the Great Fire of 1666, best known for his masterpiece, St. Paul's Cathedral, in Ludgate Hill, completed in 1710.
Wren was one of the founders of the Royal Society (president 1680–1682), and his scientific work was highly regarded by Isaac Newton and Blaise Pascal.
He experimented with earth magnetism and took part in medical experiments at Wadham College, performing the first successful injection in dog's blood. At Gresham College, he conducted experiments to determine magnetic length by magnetic divergence and by observations of the moon to aid navigation. He also helped build a 35-foot (11 m) telescope with Sir Paul Neile. Wren also studied and refined the microscope and telescope of his day. He also made observations of the planet Saturn around 1652 to explain its appearance. His case was written in De corpore saturni but before it was published Huygens presented his own theory of Saturn's rings. Immediately, Wren recognized that this was a case better than his own, so the De corpore saturni was never issued. In addition, he built a detailed lunar model that he presented to the king. In 1658, he found the length of an arc of the cycloid using a section-based exhaustion proof to reduce the problem of summing up parts of circular chords that constitute geometrical progress.
Within a year of Wren's election to the Savilian Professor position in Oxford, the Royal Society was created and Wren became one of its most active members. As a Savilian Professor, Wren studied mechanics in detail, especially elastic impacts and pendulum movements. Also, as a meteorologist in 1663, he designed a 'weather-clock' that could record temperature, humidity, rain height and barometric pressure. A working weather clock based on Wren's designs was completed by Robert Hooke in 1679.
And a huge contribution, though unknown to many: It was a problem posed by Wren that is the ultimate source of inspiration for Newton's Principia Mathematica Philosophiae Naturalis. Robert Hooke had already put forward the theory that planets, moving in vacuum, orbit the Sun because of a linear inertial motion in tangent and an accelerating motion to the Sun. The challenge posed by Wren to Halley and Hooke, with the gift of a 30-page book, was to formulate, in Hooke's case, a mathematical theory that linked Kepler's laws to a law of description of a particular force. Halley showed Newton the problem to consult with him, so Newton was prompted to write - a 9-page reply entitled De motu corporum in gyrum, which later expanded to Principia.
He was buried in a cave of the Cathedral of St. Paul, with an inscription in Latin:
SUBTUS CONDITUR HUIUS ECCLESIÆ ET VRBIS CONDITOR CHRISTOPHORUS WREN, QUI VIXIT ANNOS ULTRA NONAGINTA, NON SIBI SED BONO PUBLICO. LECTOR AS MONUMENTUM REQUIRIS CIRCUMSPICE Obijt XXV Feb: An °: MDCCXXIII :t: XCI.
Here is the architect of the church and the whole city, Christopher Wren, who has lived for over 90 years, not for his own benefit but for the common good. Reader, if you see his monument - look around you. Died 25 Feb 1723, age 91.
Ελληνική εκδοχή
O Sir Christopher Wren (30 Οκτωβρίου 1632 [O.S. 20 Οκτ] - 8 Μαρτίου 1723 [O.S. 25 Φεβ], ήταν Άγγλος αστρονόμος, ανατόμος, μαθηματικός, φυσικός, γεωμέτρης, εφευρέτης, καθώς επίσης ένας από τους πιο αναγνωρισμένους αρχιτέκτονες της Αγγλίας. Ήταν ο κύριος υπεύθυνος για την ανοικοδόμηση 52 ναών του Λονδίνου μετά τη Μεγάλη Πυρκαγιά του 1666, με πιο γνωστό το αριστούργημά του, τον Καθεδρικό του Αγίου Παύλου, στο Ludgate Hill, που ολοκληρώθηκε το 1710.
Ο Wren ήταν από τους ιδρυτές της Royal Society (πρόεδρος 1680–1682), και το επιστημονικό του έργο εκτιμάτο ιδιαίτερα από τον Isaac Newton και τον Blaise Pascal.
Πειραματίστηκε με τον γήινο μαγνητισμό και είχε λάβει μέρος σε ιατρικά πειράματα στο Wadham College, εκτελώντας την πρώτη επιτυχή έγχυση ουσίας στο αίμα (ενός σκύλου). Στο Gresham College, διενήργησε πειράματα για τον καθορισμό του μαγνητικού μήκους μέσω μαγνητικής απόκλισης και μέσω παρατηρήσεων της σελήνης με σκοπό την υποβοήθηση της ναυσιπλοΐας. Επίσης βοήθησε στην κατασκευή ενός τηλεσκοπίου 35-foot (11 m) με τον Sir Paul Neile. Ο Wren μελέτησε επίσης και βελτίωσε το μικροσκόπιο και το τηλεσκόπιο του καιρού του. Έκανε επίσης παρατηρήσεις του πλανήτη Κρόνου περί το 1652 με σκοπό την εξήγηση της εμφάνισής του. Η υπόθεσή του εγράφη στο De corpore saturni αλλά προτού εκδοθεί ο Huygens παρουσίασε τη δική του θεωρία των δακτυλίων του Κρόνου. Αμέσως ο Wren αναγνώρισε ότι επρόκειτο για μια υπόθεση καλύτερη από τη δική του και έτσι το De corpore saturni δεν εκδόθηκε ποτέ. Επιπρόσθετα κατασκεύασε ένα λεπτομερές σεληνιακό μοντέλο το οποίο και παρουσίασε ενώπιον του βασιλιά. Το 1658, βρήκε το μήκος ενός τόξου του cycloid χρησιμοποιώντας μια απόδειξη εξάντλησης βασισμένη σε τομές για τη μείωση του προβλήματος της άθροισης τμημάτων χορδών κύκλου που συνιστούν γεωμετρική πρόοδο.
Μέσα σε ένα χρόνο από την εκλογή του Wren στη θέση Savilian Professor στην Οξφόρδη, δημιουργήθηκε η Royal Society και ο Wren έγινε από τα πλέον ενεργά μέλη της. Ως Savilian Professor, ο Wren μελέτησε αναλυτικά μηχανική, ειδικά τις ελαστικές κρούσεις και τις κινήσεις του εκκρεμούς. Επίσης ως μετεωρολόγος το 1663, σχεδίασε ένα ‘weather-clock’ που μπορούσε να καταγράφει θερμοκρασία, υγρασία, ύψος βροχής και βαρομετρική πίεση. Ένα λειτουργικό weather clock βασισμένο στα σχέδια του Wren ολοκληρώθηκε από τον Robert Hooke το 1679.
Και μια συνεισφορά τεράστια αν και άγνωστη στους πολλούς: Ήταν ένα πρόβλημα που τέθηκε από τον Wren που αποτελεί την τελική πηγή έμπνευσης του Principia Mathematica Philosophiae Naturalis του Νεύτωνα. Ο Robert Hooke είχε ήδη διατυπώσει τη θεωρία ότι οι πλανήτες, κινούμενοι στο κενό, διαγράφουν τροχιές γύρω από τον Ήλιο, λόγω μιας ευθύγραμμης αδρανειακής κίνησης κατά την εφαπτομένη και μιας επιταχυνόμενης κίνησης προς τον Ήλιο. Η πρόκληση που τέθηκε από τον Wren προς τους Halley και Hooke, με δώρο ένα βιβλίο αξίας 30 σεληνίων, ήταν η διατύπωση, στο πλαίσιο της υπόθεσης του Hooke, μιας μαθηματικής θεωρίας που να συνδέει τους νόμους του Kepler με ένα νόμο περιγραφής μιας ειδικής δύναμης. Ο Halley έδειξε το πρόβλημα στον Νεύτωνα γα να τον συμβουλευτεί, και έτσι παρακινήθηκε ο Νεύτων στη συγγραφή – απάντηση ενός 9-σέλιδου υπό τον τίτλο De motu corporum in gyrum, που αργότερα επεκτάθηκε στο Principia.
Ετάφη σε μια κρύπτη του Καθεδρικού του Αγ. Παύλου, με επιγραφή στα λατινικά:
SUBTUS CONDITUR HUIUS ECCLESIÆ ET VRBIS CONDITOR CHRISTOPHORUS WREN, QUI VIXIT ANNOS ULTRA NONAGINTA, NON SIBI SED BONO PUBLICO. LECTOR SI MONUMENTUM REQUIRIS CIRCUMSPICE Obijt XXV Feb: An°: MDCCXXIII Æt: XCI.
Εδώ στα θεμέλια του ναού βρίσκεται ο αρχιτέκτονας του ναού και όλης της πόλης Christopher Wren, που έζησε πάνω από 90 χρόνια, όχι για το δικό του όφελος αλλά για το κοινό καλό. Αναγνώστη, αν βλέπεις το μνημείο του – ατένισε γύρω σου. Πέθανε 25 Φεβ. 1723, ηλικία 91.
